Rozdział 73

Razem z Michałem wróciliście do domu. Reszta chłopkaów o 20 miała iść na imprezę, ale wy odpuściliście, ponieważ i tak mało czasu ze sobą spędzaliście. Wszyscy to bardzo dobrze rozumieli.
-To co robimy kochanie? -spytał, gdy usiedliście na kanapie.
-Nie wiem, a jakie masz propozycje? -uśmiechnęłaś się.
-Jest kilka minut po 17, więc może spacer?
-A nie jesteś zmęczony?
-Nigdy w życiu, mółbym rozegrac jeszcze z 50 meczów! -zaśmiał się, a ty razem z nim. Ubraliście się i wyszliscie. trzymając się za ręce chodziliście ulicami Żor. Dużo rozmawialiście.
-Pati, kiedy weźmiemy ślub? -zatrzymałaś sie. Kompletnie zdziwił cię tym pytaniem.
-Mówisz poważnie? -stanął na przeciwko ciebie, cały czas trzymając cię za rękę.
-Tak, kocham cię, nie umiem bez ciebie żyć.
-Ja bez ciebie też. Ale nie w tym roku proszę... Chciałabym nie jeździć na dializy... Może się coś znajdzie... A jeśli nie to...
-Rozumiem, to za rok?
-Tak, ale kiedy?
-Sierpień?
-Będziecie w Rio...
-Skąd ta pewność? -unióśł brwi.
-Znam wasze możliwości.
-To może wrzesień, jakoś na początku?
-Pewnie. -pocałowałaś go. Dalej szliście. Gdy Michał wspomniał o ślubie poczułaś takie ciepło. Wiedziałąś, że to miłość twojego życia. Chciałaś tylko aby już nic wam w tym nie przeszkodziło.

Cały tydzień minął ci bardzo szybko. W niedzielę o 22 byłaś w domu, a już o 5 musiałaś wstać i jechać na dializę. Znów pan Andrzej musiał oglądać "Modę na sukces", a wy razem z nim, ponieważ był tylko jeden telewizor. We wtorek wysłałaś resxztę zdjęć na stronę. roda, kolejna dializa. W czwartek spotkałaś się z Kubą i Olą. Oznajmili ci, że wyjeżdżają do Kanady na stałe. Zasmuciłaś się tą wiadomością, ale uszanowałaś ją. Piątek to był dzień twojego wyjazdu do rzeszowa. Równo o 14 wyjechałaś z Ostrzeszowa. Czekało cię blisko 6 godzin drogi. Jak ci napisał Kubiak, oni byli już na miejscu i właśnie jechali na trening. Po 3 godzinach zrobiłaś sobie małą przerwę, zatankowąłaś samochód, wypiłaś kawę i ruszyłas dalej. Kilkanaście kilometrów przed Rzeszowem był wielki korek, właczyłaś radio i dowiedziałaś się, że był jakiś wypadek. Uderzyłaś ręką w kierownicę. Sięgnęłaś po telefon, żeby napisac Michałowi, że sie spóźnisz, ale on jak na złość się rozładował. Rzuciłaś go wściekła na siedzenie.

Z perpsektywy Michała

Była 21, a jej jeszcze nie było. Chodziłeś po korytarzu w prawo i lewo, a ona nie odbierała telefonu.
-Misiek spokojnie. -próbował uspokoić cię Damian.
-A co jeśli coś sie stało? -spytałeś zmartwiony.
-Nie ma takiej opcji, może po prostu zrobiła sobie dłuższy postój. Poza tym jest ślisko i na pewnie nie jedzie szybko.
-No w sumie, masz rację. -usiadłes obok niego na kanapie. Cały czas patrzyłeś na telefon.
-Damian słyszałeś, że przed Rzeszowem był wypadek? -spytał wychodząc z pokoju Łasko. W tym momencie zobaczył ciebie. Gdyby wzrok Wojtaszka mół zabijać, Michał dawno by już nie żył.
-Jak to? Gdzie? -zerwałeś się.
-No ja nic nie wiem. -podrapał się po głowie.
-Ja pierdole. -włączyłeś szybko radio stojące na korytarzu i zaczałeś szukać wiadomości.
"O godzinie 20:20 11 kilometrów przed Rzeszowem, ciężarówka straciła panowanie nad pojazdem i wjechała w samochód osobowy. Zostało ustalone, że była to około 24 letnia kobieta, niestety zginęła na miejscu. Więcej wiadomości o 22."
-No przeciez to pasuje na godzinę, o której jechała pati. -załamałeś się.
-Przeciez to kobieta 24 letnia...
-Około Damian, około. -warknąłeś.
-Ej Misiek spokojnie, zaraz Patrycja przyjedzie zobaczysz.
-To czemu nie odbiera telefonu?
-Nie wiem, ale nie załamuj się, jeszcze nic nie wiadomo, Patrycja żyje!

Z perspektywy Patrycji

Przez Cb radio dowiedziałaś jak można objechać. o 21:30 parkowałaś już przed hotelem. Zabrałaś walizkę i torebkę, zamknęłaś samochód i ruszyłaś do środka. W recepcji odebrałaś klucz i ruszyłaś w stronę windy. Wcisnęłaś numerek 3. Za chwilę znalazłas się na odpowiednim piętrze. Wyszłaś za zakrętu i zobaczyłaś dwóch Michałów i Wojtaszka.
-Dobry wieczór! -krzyknęłaś z usmiechem. Pierwszy zerwał się Michał i cię mocno przytulił.Jak sie później dowiedziałaś bał się, że to ty miałaś wypadek. Pocałowąłaś go i zapewniłaś, że jesteś ostrożna. Przywitałaś sie z libero i atakującym po czym zniknęli w swoich pokojach. Kukiam wszedł z tobą do swojego pokoju. Nie zdążyłaś się rozebrać, a on już przycisnął cię do ściany i mocno całował.
-Stęskinłem się. -wyszeptał między pocałunkami.
-Ja też Misiu. -zaśmiałaś się. -Daj mi się rozebrać, bo gorąco. -pomół ci z kurtkę. Jednak za chwilę wygoniłaś go do pokoju, poniewąz jutro gra mecz. niechętnie, ale udał się do swojego lokum. Poszłaś jeszcze pokazać się u trenera. Szybki prysznic i mogłaś iść spać.

Kolejny dzień. mecz miał zacząć się o 14:45. razem z drużyną z Jastrzębia na hali byłaś już o 13. Zdążyłaś się rozebrać i odwiesić kurtkę,a  do szatni wparowali Resoviacy i mocno cię wyprzytulali. Zaśmiałaś się tylko na to. Posiedzieliście razem w szatni z pół godziny. Potem siatkarze tutejszego klubu poszli się przygotować. Jastrzębianie zaczei się przebierać. O 14 wyslziscie na halę, po czym usiadłaś obok statystyka, a chłopaki poszli się rozgrzewać. Kilka minut przed rozpoczęciem spotkania zaczełaś robić zdjęcia. Pierwszy set wygrała "twoja rużyna" do 27. W kolejnym secie, na prowadzeniu była drużyna z Rzeszowa. I tak było już do końca spotkania. Kolejny to była walka punkt za punkt. Przy stanie 18:18, na zagrywkę wszedł Alek, przyjął Kubiak, Masny wystawił do Łasko ten bił po bloku. Piłka leciała daleko w aut, a Krzysiek rzucił się po piłkę, odbił ją i upadł na podłogę zwijając się z bólu. Resovia nie skończyła akcji, wszyscy zamarli. Zaraz przy nim pojawili się fizjoterapeuci. pokazywał na kolano. Bałaś sie o niego, w końcu był twoim bratem. Na noszach został zniesiony z boiska. kibice Krzczeli Igła, bili brawo. Chciałaś do niego iść, ale musiałaś skupić się na meczu, Rozstrzygnął się on dopiero w tie-breaku na korzyść Resovii. Podbiegłas o Michała i przytuliłas się do niego. Objął cię bardzo mocno.
-Pojedziemy do niego? spytałaś ze łazami w oczach.
-Pewnie tylko rozgrzewka i pójdę się szybko umyć i przebrać. -pocałował cię w czoło i poszedł na rozgrzewkę, a ty udałaś się do szatni, gdzie czekałaś na przyjmującego.

---------------------------------
No to kolejny :)
Nieźle się spidujecie :D
Podniosę wam poprzeczkę i 20 komentarzy = nowy rozdział :)
Pozdrawiam! :)